رفیقی دستشو گداشت روی شونه رفیقش و ازش پرسید:تو قوی تری یا من؟
رفیق گفت: من.
رفیق با دلی گرفته دستشو از شونه رفیقش برداشت و دو قدم دورتر رفت و باز پرسید:
تو قوی تری یا من؟
او گفت: تو.
رفیقش گفت: چرا نظرت عوض شد؟
جواب داد: وقتی دستت رو شونه م بود حس می کردم دنیا پشتمه.
"یا رفیق من لا رفیق له" ... خودت هوای رفاقتامونو داشته باش.
* سهراب سپهری